Want ik heb mijn lange duurloop alweer moeten uitstellen. Na zondag kreeg ik toch weer wat last van voet. Nu gaat 6 uur wel lastig worden; en ook: het is mentaal lastig om ervoor te blijven trainen. Anders gezegd: ik heb minder 'zin om lang te lopen'.
Het meest voor de hand liggende alternatief: klap tot klap loop; daarna eventueel nog een redelijk lange duurloop, en dan maar afwachten hoe het zal gaan.
Maar zelfs de Klap wordt misschien lastig. Want voel me niet echt heel sterk; heb wat last van kiespijn waar ik dan midden in de nacht van wakker word; even afspraak met tandarts maken. Misschien een ontsteking in de kaak. Of 'de bijholten'.
Dus tja.
De dingen lopen zoals ze lopen, whatever happens happens, er is verder gewoon niet zoveel over te zeggen, het heeft geen zin iets te forceren, de dingen gebeuren op hun eigen tijd, etc etc. Dit betekent niet dat de dingen niet perfect zouden gaan, oh nee! Nog altijd zit de wereld perfect in elkaar, ....
POV
ps. vanavond even 7k gelopen. HF128 tempo 4.50, wat topwaarden zijn.
Ochtend 19.5 km gelopen, iets zere voeten. Hoewel hartslag 118 en tempo 5.20 per km, wat allemaal laag en goed is, eindigde ik mijn loop met 'he bah ik heb geen zin meer. Waar is mijn luie stoel. Ik ga vanavond ook echt geen duurloop meer doen.'
In de topsport zou deze houding omschreven worden als een 'mentaal probleem', maar ik omschrijf het liever als 'ik vind het prettiger om op de bank te zitten en een bier te drinken, dan om vervelende cq pijnlijke trainingen te moeten doen'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten