Ik, die soms wat rationeel overkom, ben opeens (per ongeluk? waardoor?) in een toestand van bezinning terechtgekomen. Heb mijn filosofies stukje weer even nagelezen, en alles wat erin staat klopt nog altijd.
Waarschijnlijk is deze toestand ontstaan door de tsunami aan 'dingen', zoals drukte, werk, de lange lijst actiepuntjes en dingen 'die ik nog moet doen', het in de lucht houden van draaiende bordjes, de onafzienbare stortvloed van nieuws en natuurlijk de 5-1 overwinning van 'ons' team op de wereldkampioen... hierdoor ontstaat er dan een soort tegenbeweging die zegt 'wat maakt het allemaal eigenlijk uit', 'wat is het belang van alles'.
Ergens kan het geen kwaad om alles uit handen te laten vallen, en daarna alleen doen wat er echt nodig is... maar dat komt dan weer vreemd over; de werkgever zal gaan bellen; mensen zullen i.h.a. niet weten wat ze hiermee aan moeten en gaan je vermijden;.... nee laat ik maar gewoon de minimaal verwachte dingen blijven doen, lijkt beter.
En qua training denk ik dan ook 'oh ja ik zou nog wedstrijdjes lopen, maar waarom ook weer? Misschien beter om gewoon alles te laten voor wat het is en een ongedefinieerd lange rustperiode in te gaan'. Het is dat ik weet dat deze bezinning slechts tijdelijk is....
Ohja, donderdag rondje hard gefietst: 40 km op 32 km/u met een HF van 143, om mezelf te testen. Ging opzich goed, hoewel ik na een uur nog op bijna 32.5 km/u zat en daarna leeg was. Opvallend was dat mijn BEIDE voeten aan de onderkant gevoelig waren, zou er dan gewoon een link met fietsen zijn? Of ouderdom?
POV
ps... na een rustig weekendje en nog wat verdere bezinning: ik ben natuurlijk in een echte sporters situatie terechtgekomen: 'je doet er zoveel voor en er komt zo weinig uit', hard trainen, HIIT etc etc, maar het rendement, hardlopend althans, is op dit moment ver 'onder mijn niveau'. Ergens is de energiestroom geblokkeerd, wat te zien is aan de absurd lage hartslagen bij tempo's, en het onvermogen om bijvoorbeeld een kwartier lang met een hartslag boven de 160 te lopen. Overigens over die hartslagen, gisteren noteerde ik laagte-records door bij een tempo van 9 km/uur duurloop, een hartslag van 94 te noteren. Maar, terugkomend op energiestroom, het is natuurlijk de vraag waarom bij HOGE hartslag het er niet uit komt. Traditioneel denken we dan aan overtraining, waarbij het lichaam ter zelfbescherming de zaak blokkeert. Maar de goede fiets HIIT testjes weerspreken dit. Ik vermoed zelfs dat als ik vanavond een HIIT testje doe, er een nieuw PR uitrolt en ik een gigantisch wattage kan trappen met hartslag op 160. Maar als ik datzelfde lopend probeer blokkeren de benen na drie minuten... aan de andere kant, hardlopen is veel technischer dan fietsen, en een ander kenmerk van overtraining is dat technisch complexe bewegingen onder hoge belasting, niet meer goed lukken.
De vraag wordt dan: hoe de energiestroom te herstellen. Misschien is het een coordinatie+uitgerustheids issue. Als ik vanavond 'langzame tempo's doe' (loopband in de regio 14-16 km/uur), en dan verder niets snels, en ook niets fiets-snels, dan zou zaterdag MISSCHIEN de energiestroom hersteld zijn. Een kwestie van ontspanning dus... nou okee dat gaan we dan doen.
ps... na een rustig weekendje en nog wat verdere bezinning: ik ben natuurlijk in een echte sporters situatie terechtgekomen: 'je doet er zoveel voor en er komt zo weinig uit', hard trainen, HIIT etc etc, maar het rendement, hardlopend althans, is op dit moment ver 'onder mijn niveau'. Ergens is de energiestroom geblokkeerd, wat te zien is aan de absurd lage hartslagen bij tempo's, en het onvermogen om bijvoorbeeld een kwartier lang met een hartslag boven de 160 te lopen. Overigens over die hartslagen, gisteren noteerde ik laagte-records door bij een tempo van 9 km/uur duurloop, een hartslag van 94 te noteren. Maar, terugkomend op energiestroom, het is natuurlijk de vraag waarom bij HOGE hartslag het er niet uit komt. Traditioneel denken we dan aan overtraining, waarbij het lichaam ter zelfbescherming de zaak blokkeert. Maar de goede fiets HIIT testjes weerspreken dit. Ik vermoed zelfs dat als ik vanavond een HIIT testje doe, er een nieuw PR uitrolt en ik een gigantisch wattage kan trappen met hartslag op 160. Maar als ik datzelfde lopend probeer blokkeren de benen na drie minuten... aan de andere kant, hardlopen is veel technischer dan fietsen, en een ander kenmerk van overtraining is dat technisch complexe bewegingen onder hoge belasting, niet meer goed lukken.
De vraag wordt dan: hoe de energiestroom te herstellen. Misschien is het een coordinatie+uitgerustheids issue. Als ik vanavond 'langzame tempo's doe' (loopband in de regio 14-16 km/uur), en dan verder niets snels, en ook niets fiets-snels, dan zou zaterdag MISSCHIEN de energiestroom hersteld zijn. Een kwestie van ontspanning dus... nou okee dat gaan we dan doen.
... en gedaan. Zodra de hartslag in de buurt van de 145 komt leek ik al in de stress te komen. Hmm... nouja niets geforceerd....
ps2.. zal vanavond toch een baantraining proberen. Wie weet gaat het beter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten