Biersessie II
Jaarlijks bespreken ik en Dik (zie ook rechts... de marathondiscussie) onder het genot van goed bier de toestand in de/onze (hardloop) wereld. Dit levert unieke visies, denkbeelden, ideeën op (althans dat vinden wij zelf, na drie bieren), ook omdat we een lange deels gezamenlijke hardloopgeschiedenis hebben die zich uitstrekt tot in de jaren'90, de barre tijden waarin er nog nauwelijks hartslagmeters waren, training nog simpel was, maar waarin de op dit moment gehype'te ideeën toen al bekend waren onder de betere lopers.
Hieronder een overzicht van de interessantste (...) onderwerpen
Berlijn marathon
De marathon: Kipchoge loopt in de regen 2.03.32. De officiële lezing is:
- Tegenvallend, Kipsang en Bekele uitgestapt, geen wereldrecord.
- Kipchoge startte te hard en had daardoor te weinig glycogeen en miste daardoor het wereldrecord.
Wij zagen een heel andere wedstrijd. Allereerst dat hard starten. Dat is natuurlijk niet zo. Berlijn MOEST wel zo snel starten, gegeven alle hype en reclame. Regen of geen Regen. In Regen zijn wereldrecords gelopen. Het zou belachelijk zijn om te behoudend te starten.. enfin.
Wij zagen Guye Adola. Hij is een goede halvemarathon loper (59.05) en werd pas de woensdag voor Berlijn gevraagd om de marathon te lopen. Geen mentale voorbereidingstijd, niet een halfjaar toeleven naar De wedstrijd. Welnee... De planning was op de marathondag, dat hij in de tweede groep zou lopen 'om ervaring op te doen'. Maar, zoals hij zelf na afloop uitlegde, hij besloot terwijl hij op de startlijn stond om gewoon met de kop mee te gaan. Gewoon om de sensatie eens te ervaren van het lopen in de kopgroep in een grote marathon.
En een sensatie was het! Zeker toen hij in een laat stadium gewoon wegliep van Kipchoge. Onbevangen durfde hij de Meester te tarten "niet geschoten is altijd mis". Ik zag hem lopen en vroeg mij af: waar heeft hij die perfecte techniek vandaan? Hieronder een slow motion van wat ik bedoel (check vanaf ca 2.40).
Op een of andere manier ziet het er bij Guye Adola erg efficiënt uit, alsof hij met een rustig duurloopje bezig is. Kipchoge wrikt en trekt een beetje. Een houteriger techniek dan in Monza.
Gadgets, schema's. Kennis is beperkend
Tegenwoordig zien we steeds vaker lopers uitgedost als kerstboom. De lampjes 's avonds zijn prima, maar ik heb het over de podjes, de hartslagmeters, de strava, runkeeper, de drempels, de paslengtes, contacttijden.... En de schema's, de perfecte tempo's, de goede raad.
Nee, dan vroeger, vroeger (mijmer....).
Vroeger liep ik met mijn Kronos-clubje (Univ Twente) vaak op de vrijdag een "rondje vliegveld". Vliegveld ergens bij Oldenzaal ofzo. We renden die kant op, dan een of andere weg met een bult (berg) over, dan via einde van landingsbanen linksaf en terug via rand van Hengelooo naar Drienerlo. Het was (we hadden geen GPS) ongeveer 22 a 26 kilometer, dat was wat onduidelijk.
We begonnen vrij rustig (12 km/uur) maar op een bepaald moment, na ruim een uur ofzo, werden de eerste speldenprikken uitgedeeld. Iemand ging per ongeluk 14 lopen, argeloos kletsend, of om een auto te ontwijken. Daarna nam de volgende het over op 14.2 en vroeg de rest zich af waarom het niet meer zo ontspannen ging. Op zo'n 5k voor het einde knalde dan altijd Luuk eroverheen op tempo 17 en ontstond de acute vraag: mee of niet mee. "niet mee" kon een keer, je had een pijntje of net gisteren een wedstrijd gelopen. Maar soms MOEST je mee. En dat betekende een kilometer lekker hard rennen en daarna hopen dat het niet te erg pijn deed.
En dan 's avonds een Grolsch en met zere benen op de bank... ach... mooi...
Gelukkig wisten we niet dat dat slecht was. Je moest natuurlijk niet zomaar boven je drempel gaan lopen toch?!?! En als je woensdag 6x1000 in 3.18 gedaan had dan kon je toch vrijdag niets anders doen dan een duurloop op de aerobe drempel (AeD)?!? T13.4 en harder niet!
Maar we ontdekten wel uit eerste hand hoe het voelt om hard te gaan en net niet kapot, of om hard te gaan en net wel kapot. Of om even overtraind of overreached te zijn.
"Als je je afvraagt of je ooit verliefd bent geweest ben je nooit verliefd geweest"
"Als je je afvraagt of je te veel hebt getraind, dan heb je niet te veel getraind"
En dan de Gagdets. Mijn beste duurloop ooit was er eentje waarin ik door een bos bij Borne ergens liep en minstens een half uur erg hard ging zonder moe te worden. Het was denk ik 17 km/uur, de hartslag was denk ik 180... maar gelukkig had ik geen meters. Ik had alleen het gevoel en dat was fantasties.
...
later meer...
POV
Geen opmerkingen:
Een reactie posten